Huiselijk geweld
Zo noem je het als je vader en moeder (of een van de twee) scheldt, slaat, schopt of met spullen naar de ander smijt.
Zo noem je het als je vader en moeder (of een van de twee) scheldt, slaat, schopt of met spullen naar de ander smijt.
Die ouders zijn heel boos en verdrietig op elkaar. Zó erg, dat ze gaan schreeuwen, met spullen gooien of slaan. Doordat ze zo boos zijn op elkaar, letten ze niet goed op de kinderen. Soms zijn ze zo boos dat het ze niets kan schelen.
Kinderen die dit meemaken, willen heel graag dat hun ouder(s) hiermee stoppen. Het probleem is meestal dat die kinderen te klein zijn om iets te kunnen doen. Ze moeten iemand zoeken die ze vertrouwen en die misschien kan helpen.
Veel kinderen verbergen voor hun ouders dat ze veel last hebben van het geruzie. Ze denken dat hun ouders al genoeg zorgen hebben.
Veel kinderen denken ook dat de ruzies in huis aan hen ligt. Dat klopt niet! Die ruzies komen niet door de kinderen. Dat kan ik je verzekeren. Zoek hulp!
Er zijn ook kinderen die laten zien dat ze last hebben van dat geruzie. Dat doen ze niet expres. Ze worden drukker of kunnen zich niet goed concentreren op school. Soms worden ze eerder boos.
Dit komt dus door de vechtscheiding en niet omdat het kind vervelend is. Ze hebben geen straf nodig, maar hulp!
Er is een speciale pagina waar je hulp kunt vinden. De pagina ‘Waar vind ik hulp.’