Op deze pagina vind je hier feiten (zijn waar) en fabels (nepnieuws) over kindermishandeling. Verder vind je uitleg over je brein en hoe je brein je beschermt. Bijvoorbeeld hoe het omgaat met veel stress of groot gevaar. Ook vind je uitleg over EMDR. Je kunt deze pagina ook overslaan of naar de zustersite gaan over andere problemen: www.kindzoekthulp.nl
Als je te maken krijgt met kindermishandeling, als je (online) gepest wordt of andere erge dinge meemaakt, krijg je daar soms last van. Dat is normaal. Hoe je dat merkt lees je verderop.
Als je nare dingen meemaakt, voel je jezelf soms bang, verdrietig, boos en alleen. Soms lijkt het of je niets meer voelt. Zelfs lang na de gebeurtenis, kun je er last van hebben. Dat komt omdat je brein heel voorzichtig is. Het doet alles om je te beschermen.
Je brein is op zoek naar gevaar. Want je brein moet jou in leven houden. Zelfs als dat gevaar er niet (meer) is, doet je brein soms alsof het er wel is. Het onderneemt voor de zekerheid actie. Je vertoont dan dezelfde reactie als bij ‘echt’ gevaar. Ik ga dat verderop uitleggen.
Gestrest zijn door nare gebeurtenissen is niet leuk. Je brein verzint daarom een truc. Je brein laat je gebeurtenissen, plaatsen, of mensen die met dat gevoel te maken hebben, vermijden. Dingen of plaatsen die je vroeg leuk vond vermijd je voortaan. Als je er niet heen gaat, denk je er niet aan. Best jammer.
De juf of meester kijkt boos. Jouw brein denkt ‘boos = gevaar! Ik wil vluchten.’ Maar je mag de klas niet uit. In gedachten laat je brein je daarom ergens anders heengaan. Je vergeet even waar je bent. Voor de juf lijkt het of je dagdroomt. Het gevaar kan je niet bereiken. Zo voelt dat voor je brein. Je ‘vlucht’ dus in je hoofd. Dat doe je niet expres. Dat doet je brein.
Omdat je nu niet op de les let, kan het goed zijn dat de juf boos op je wordt. Zij weet niet dat jij hier niet veel aan kunt doen. Dat is wel vervelend. Misschien moeten de juf of de meester deze site ook bekijken.
Soms maak je iets verschrikkelijks mee. Je brein doet dan of je er niet bent. Kinderen die misbruikt worden, zien zichzelf soms van een afstandje. Het lijkt of ze er niet echt bij zijn, maar naar een ander kind kijken. Het lijkt of ze boven de gebeurtenis zweven. Zo wordt het minder erg. Helaas wordt de gebeurtenis niet écht minder erg. Het kind voelt er gelukkig wel minder van op dat moment. Later voelt hij zich toch nog erg rot. Logisch.
Soms moet je denken aan nare gebeurtenissen. In de klas lijkt het alsof je niet oplet (dagdromen). Daar kies je niet zelf voor. Het gebeurt. Je hebt hulp nodig om dit te stoppen. Je droom is eerder een nachtmerrie. Fijn is het niet.
Als iets je (onbewust) doet denken aan de nare dingen die je meemaakt(e), kom je in diezelfde vecht-, vlucht- of bevriestoestand als toen. Dat heet een trigger. Als iemand dan iets verkeerds zegt of doet in jouw ogen, ben je misschien extra boos of extra bang. In de klas kan dat eruitzien als ‘lastig gedrag’. Het kan zelfs zijn dat de juf of meester dan zegt dat je vervelend bent.
Wat er vaak gebeurt: Kind doet ‘vervelend’, meester of juf wordt boos, kind krijgt straf. Het helpt niet, want het komt door de erge gebeurtenissen. Dit is voor niemand leuk. Het kind wil niet boos/bang/ vervelend zijn. De juf of meester wil niet boos worden. Toch gebeurt het. Soms weet niemand hoe je dit oplost.
Dit is de Breinbijsluiter. In twee minuten weet je wat stress doet en hoe je stress kunt verminderen.
Sommige kinderen voelen zich vaak boos. Ze zijn een soort vulkaan, die zomaar ineens uitbarst. Ze kunnen er niets aan doen en vinden het zelf ook niet leuk. Deze kinderen hebben wat aan dit filmpje van Arianne Struik.
Op deze site vind je een speciale pagina met informatie, telefoonnummers en chats waar je hulp kunt vinden. Kijk op de pagina ‘Waar vind je hulp.’
Fabels zijn verhalen die niet kloppen. Een soort nepnieuws. Een verhaal dat je niet moet geloven. Hieronder staan veelvoorkomende fabels.
Het komt door jou.
Je bent de enige.
Dit hoort zo.
Je verdient dit.
Ze doen dit omdat ze van je houden.
Je zei geen nee/je liep niet weg, dus is het je eigen schuld.
Je wordt uit huis geplaatst als je erover praat.
Niemand wil jou helpen.
Het is een geheim. Dat mag je niet doorvertellen.
Je moeder (vader) huilt zich dood als (hij) zij het te horen krijgt.
Een feit is iets dat waar is. Het kan bewezen worden. Hieronder staan feiten.
Niemand mag aan je lijf zitten als jij dat niet wil. Niemand mag je slaan of schoppen. Dat staat in de wet.
Het komt niet door jou!
Veel kinderen overkomt dit helaas (119.000).
Veel kinderen denken dat het hun eigen schuld is. Bijvoorbeeld omdat ze niet wegrenden, iemand waarschuwden of ‘Nee!’ zeiden.
De meeste ouders (ook ouders die kinderen mishandelen) houden van hun kind.
Het zijn niet altijd ouders: soms de buurman, buurvrouw, neef, vriend, nicht, trainer, coach, leraar, enz. Het zijn wel vaak bekenden!
Soms vind je de dader ook aardig, ondanks zijn foute gedrag.
Je wordt nooit zomaar uit huis geplaatst.
Kinderen die dit meemaken hebben hulp nodig. Hun ouders ook.
Ook vrouwen zijn soms de dader.
Het overkomt ook jongens.
Het is goed en dapper als je erover praat.
Er zijn mensen die je kunnen helpen.
Het is niet jouw schuld. Nooit! (Had ik dat al gezegd?)
Behandeling nodig
Soms heb je extra hulp nodig. Hulp om te geloven dat het niet jouw schuld was. Hulp om het nare gevoel kwijt te raken. EMDR kan helpen. EMDR wordt gebruikt om nare herinneringen minder naar te maken. In de video wordt het uitgelegd (in het Nederlands, Engels ondertiteld).